“Mam zou het erg fijn vinden om pap op te graven en dan samen te cremeren, kan dat?”
Deze vraag krijgen wij regelmatig en gelukkig kunnen we deze positief beantwoorden.
Zoiets gaat natuurlijk niet vanzelf; er zijn vele formaliteiten voor nodig en er moet van alles geregeld worden. Zoals bijvoorbeeld een (klein) kistje waarin de overblijfselen terecht komen na de opgraving.
Maar bovenal moet het juridisch allemaal kloppen. In heel Nederland bestaat namelijk 10 jaar grafrust. Binnen deze termijn mag er niet opgegraven worden. Uitzonderingen daargelaten zoals bij justitieel onderzoek. De begraafplaats zal in zo’n geval afgesloten zijn en er is politie aanwezig om eventuele toeschouwers op afstand te houden.
Na deze 10 jaar grafrust kunnen we met toestemming van de burgermeester (en zonder politie) aan de wens van de nabestaanden voldoen. Deze toestemming kan vaak tijdrovend zijn maar wordt in de meeste gevallen toegestaan. Een gespecialiseerd bedrijf zal dan de opgraving uitvoeren. Wij zorgen vervolgens dat de resten bij het crematorium komen.
Maar mag je dan niets zelf doen?
O ja zeker wel! Er zijn vele mogelijkheden om erbij betrokken te worden. Denk hierbij aan een kistje zelf maken, meerijden met het vervoer naar het crematorium of van het grafmonument een tafel maken, ect.
Een vaak gestelde vraag: blijven er na al die tijd nog wel resten over?
Dat is van tevoren niet in te schatten maar geloof het of niet, in de meeste gevallen vinden we iets. Het kan zelfs per graf op dezelfde begraafplaats verschillen! Een duidend antwoord is hier niet op te geven maar het kan te maken hebben met de grondsoort, de diepte waarop het graf is gedolven, invloed van grondwater, materiaal van de kleding en bijv. ziekte van de overleden persoon.
Mochten we helemaal niets meer vinden (wat een zeer enkele keer kan gebeuren) dan halen we wat zand uit het graf en blazen we de crematie af. We gaan niet voor de vorm een kistje cremeren. Aan een dergelijke “poppenkast” werken wij niet mee, ik zou daar zelfs niet van kunnen slapen…
Bob
