November dus. De maand van mist, natte jassen en de eerste kruidnoten die alweer op zijn. En dan komen ze voorbij: Allerheiligen en Allerzielen. Van die dagen waar je misschien niet meer precies weet wat ze betekenen, maar waarvan je wél voelt: hé, dit is er niet voor niets.
Het idee is simpel: even stilstaan bij de mensen die er niet meer zijn. Geen groot drama, geen zware dag. Gewoon een klein moment in alle drukte om te denken aan wie je liefhad.
We rennen wat af, met volle agenda’s en telefoons die de hele dag ping doen. En precies daarom is Allerzielen eigenlijk zo’n fijn tegengewicht. Even rust. Even niks hoeven.
Je hoeft er niet veel voor te doen. Steek een kaarsje aan. Kijk nog eens naar die oude foto die altijd een glimlach oproept. Of maak een wandeling en denk onderweg aan iemand die er niet meer is. Alleen al dat — even bewust zijn — doet iets met je.
Bij ons in Saldersbron hebben we rond Allerzielen vaker Marshmallow Moonshine horen spelen en zingen. Als ze het nummer “Kepelke in de loch” speelden, werd het even stil. Dat liedje raakt precies de juiste snaar: over moeten missen, herinneren, maar vooral ook over nú leven: Kiek ens good, naor waasse haes. Strakkes is t weg en is ut good gewaes, zong Marinho vol overgave.
En dat is eigenlijk waar het om draait. Niet blijven hangen in wat er niet meer is, maar dankbaar zijn voor wat er wás — en ondertussen proberen vandaag te waarderen. Leef nu, voordat het te laat is, zoals dat lied zegt.
Soms denken we dat herdenken zwaar moet zijn. Maar dat hoeft echt niet. Herinneringen kunnen juist ook luchtig zijn: die ene flauwe grap, dat typische gebaar, die rare gewoonte, dat ene favouriete gerecht, samen genieten van een goed glas wijn. Vaak lach je erom en voel je tegelijk een beetje weemoed. Dat is precies goed zo.
Allerzielen is niet om verdriet op te rakelen, maar om even verbinding te voelen. Met wie er was. Met wie we nu zijn.
Als de kaars uit is en je weer verdergaat met de dag, blijft er vaak iets hangen. Iets kleins, iets warms. Misschien is dat wel de bedoeling van Allerzielen.
Een klein ankerpunt in de tijd. Een moment waarop je voelt dat liefde niet zomaar verdwijnt. En dat het goed is om even stil te staan, voordat we weer volle vaart vooruit gaan.
Dus ja, steek dat kaarsje gerust aan. Denk even aan wie je mist. Kook nog eens dat favoriete gerecht en geniet van een goed glas wijn. Of zet dat liedje nog eens op.
Niet omdat het moet, maar omdat het goed doet.
En misschien, heel even, lijkt de wereld dan net wat stiller.
